Durf jij rigoureus te snoeien?

Vandaag las ik een citaat “Als je wilt dat je tuin mooi wordt, zul je moeten snoeien. Je moet ruimte maken voor datgene wat je wilt laten groeien”. Nu weten mijn buren dat ik niets heb met het snoeien of het onderhouden van de tuin, dat laat ik graag aan mijn man en de tuinman over. Maar ik zit wel graag in een mooie tuin.

Dit citaat is een mooie metafoor voor het leven zelf. In hoeverre onderhoud jij jouw leven en durf je keuzes te maken die jou weer de ruimte geven om tot bloei te komen.

Gisteren tijdens mijn wandeling met mijn nicht was dit ook onderwerp van gesprek:

- Waar houd ik nog aan vast?

- Maar ook de vraag waarom houd ik hier nog aan vast?

- Wie of wat maakt dat ik het nog niet los kan laten, dat actie uitblijft?

Op mijn beurt mocht ik deze vragen ook aan mijn nicht stellen.

En zo ontstonden er bij ons beide waardevolle inzichten.

Het is interessant om te onderzoeken waar je in het leven staat. Ben je tevreden? Wat speelt er? Wie of wat houd je tegen om tot volle bloei te komen?

Uit eigen ervaring weet ik dat het spannend kan zijn om los te laten, om buiten mijn comfortzone te treden. Ik weet ook dat dit voor veel mensen geldt. Dat komt doordat de behoefte aan zekerheid een van de basisbehoeften is van de mens. Zekerheid geeft een gevoel van veiligheid. Iets nieuws beginnen (dat kan zijn een andere opleiding, baan, huis, relaties en vriendschappen) brengt in eerste instantie altijd een gevoel van onzekerheid met zich mee. Je weet immers nog niet wat het nieuwe je gaat brengen.

Terug naar het citaat als metafoor voor het leven. Het onderhouden van je tuin, vraagt aandacht, durf en vertrouwen. Soms hoef je alleen hier en daar wat bij te snoeien en onkruid weg te plukken. Soms moet je rigoureus de snoeischaar gebruiken en alles kort knippen. Alleen dan ontstaat er ruimte voor het nieuwe om tot volle bloei te komen.

Een mooi moment om naar je leven te kijken:

- wat zou jij graag willen laten groeien?

- hoe ziet jouw snoei plan er dan uit?